Trekking Poon Hill met Hot Spring!
Door: Lianne
Blijf op de hoogte en volg Lianne
28 Januari 2011 | Nepal, Pokhara
Hoi Allemaal !
Een week lang heb ik door de bergen gewandeld! En het was echt heeel erg gaaf!
Vorige week zijn Mink en ik met de bus vanuit Varanasi naar Nepal gegaan. Een bus rit van 2 dagen met een slaapstop bij de grens. In totaal 300km afgelegd, want de weg leek op de Schervenweg, maar denk nog ietsjes erger, waardoor we er 2x 8 uur over hebben gedaan. De tweede dag door Nepal was een goed begin van wat ons te wachten stond: Bergen.
Ons begin plaatsje was Pokhara- Lakesite. Een toeristisch dorpje met allemaal restaurantjes en North face winkels. Iedereen loopt hier dan ook in North face jassen, broeken, shirtjes, noem maar op. Hier onze voorbereidingen getroffen op onze trekking. Boodschappenlijstje gemaakt en in het dorpje een slaapzak voor temperaturen van -20, een muts, warme sokken en snickers om de trekking te overleven ;). Na de nodige rust en de boodschappen begon zaterdag 22 januari de trekking. Stiekem had ik geen idee wat mij te wachten stond, alleen dat ik tussen de 5-12 dagen terug zou zijn. Ik zal proberen uit te leggen wat ik gedaan heb.
We hebben dagelijks tussen de 4-7 uur gewandeld over ‘bospaadjes’ in de bergen. Soms omhoog en soms naar beneden en soms vlak. Tijdens de hele tocht mooie natuur gezien en vooral geweldige uitzichten! Vanaf de 2de dag waren we op plekken waar je alleen lopend kon komen. Dus ook alle levensmiddelen werden lopend omhoog gebracht door mensen, ezels en paarden. Wij zijn zonder gids en eigen bagage gaan lopen. Sommige mensen met gids en andere zelfs met dragers.
De eerste ochtend al de hoogste bergen, erg indrukwekkend! De aller eerste dag was achteraf het zwaarste met op het eind 3380 traptreden.
De tweede dag was daardoor erg rustig en binnen 4 uur al in het slaapplaatsje. Hier het uitzichtspunt: Poon Hil. De volgende ochtend vroeg de wekker gezet om deze te bewandelen: een uur met trappen omhoog! Het aller mooiste is met zonsopgang, maar dat was mij iets te vroeg. Mink was de dag ervoor ziek geworden en kon mij helaas niet vergezellen in het donker, dus gewacht tot na de zonsopkomst. Een dagje langer gebleven in het dorpje, omdat Mink zich niet goed genoeg voelde om verder te lopen. ‘s Middags een jongen en meisje uit Australie ontmoet, wat erg gezellig was. De volgende ochtend ben ik met hun naar Poon Hill gegaan om van de zonsopgangs te genieten. Het weer was beter dan de dag ervoor en de zonsopkomst is echt VEEL mooier! Echt een geweldig gevoel om zulke hoge mooie bergen te zien. Ik stond ongeveer 3100m hoog en zag bergen van in de 8000meter! WAUWW !
Mink voelde zich die ochtend iets beter, maar nog niet heel erg fit. Deze dag rustig gelopen en zou niet zo heel moeilijk zijn. ZOU. Het eerste gedeelte viel mee, maar daarna was een stukje van de bergen omlaag. Nu hou ik heeel erg van omlaag lopen, maar niet als er ijs ligt. Het was best wel eng! Gelukkig niet gevallen, je zou daar maar je been breken..pff..dan heb je toch echt een probleem. Die avond met Polen, Australiers, Spaanse en Portugees gegeten en daarna nog gezellig gepraat. Elke avond netjes om 8 uur naar bed en deze avond was geen uitzondering. Iedereen was kapot na de beklimming van Poon Hill.
De volgende ochtend heeft Mink besloten zo snel mogelijk terug te lopen naar ons Hotel. Daar heb ik de keuze gemaakt om mijn trekking voort te zetten met Momo, uit Portugal en Mar, uit Spanje. Ik heb het heel erg leuk met hun gehad! Ze hadden een gids, wat toch wel erg makkelijk is. Hij regelde alles voor ons :D Tijdens de rit ook het tempo, wat af en toe iets minder leuk was. De laatste dagen van de trekking nog naar een Hot spring gelopen. Een bad waar je met 10-15 mensen in kan zitten/liggen, tussen de bergen, met WARM water ! Heerlijk! Na 4 dagen wandelen hadden we dat wel verdiend ! De laatste dagen waren niet zo zwaar, maar merkten we onze benen wel.
Het was een geweldige tocht ! Het plan was eerst om helemaal om hoog te gaan naar de Anna Base Camp. Dit ging helaas niet door. Vooral omdat er sneeuw was gevallen en de paden er na toe erg glad waren door ijs, waardoor de tocht erg zwaar en gevaarlijk zou zijn. Nu na 7 dagen afgezonderd van de buitenwereld is het leuk om alles te kunnen vertellen!
Ik ben erg benieuwd hoe het met jullie is. Alle wintersport verhalen, roddels uit de Buren, uit Spanje, uit Amerika, uit Thailand en alle andere delen van de wereld ;).
Een week lang heb ik door de bergen gewandeld! En het was echt heeel erg gaaf!
Vorige week zijn Mink en ik met de bus vanuit Varanasi naar Nepal gegaan. Een bus rit van 2 dagen met een slaapstop bij de grens. In totaal 300km afgelegd, want de weg leek op de Schervenweg, maar denk nog ietsjes erger, waardoor we er 2x 8 uur over hebben gedaan. De tweede dag door Nepal was een goed begin van wat ons te wachten stond: Bergen.
Ons begin plaatsje was Pokhara- Lakesite. Een toeristisch dorpje met allemaal restaurantjes en North face winkels. Iedereen loopt hier dan ook in North face jassen, broeken, shirtjes, noem maar op. Hier onze voorbereidingen getroffen op onze trekking. Boodschappenlijstje gemaakt en in het dorpje een slaapzak voor temperaturen van -20, een muts, warme sokken en snickers om de trekking te overleven ;). Na de nodige rust en de boodschappen begon zaterdag 22 januari de trekking. Stiekem had ik geen idee wat mij te wachten stond, alleen dat ik tussen de 5-12 dagen terug zou zijn. Ik zal proberen uit te leggen wat ik gedaan heb.
We hebben dagelijks tussen de 4-7 uur gewandeld over ‘bospaadjes’ in de bergen. Soms omhoog en soms naar beneden en soms vlak. Tijdens de hele tocht mooie natuur gezien en vooral geweldige uitzichten! Vanaf de 2de dag waren we op plekken waar je alleen lopend kon komen. Dus ook alle levensmiddelen werden lopend omhoog gebracht door mensen, ezels en paarden. Wij zijn zonder gids en eigen bagage gaan lopen. Sommige mensen met gids en andere zelfs met dragers.
De eerste ochtend al de hoogste bergen, erg indrukwekkend! De aller eerste dag was achteraf het zwaarste met op het eind 3380 traptreden.
De tweede dag was daardoor erg rustig en binnen 4 uur al in het slaapplaatsje. Hier het uitzichtspunt: Poon Hil. De volgende ochtend vroeg de wekker gezet om deze te bewandelen: een uur met trappen omhoog! Het aller mooiste is met zonsopgang, maar dat was mij iets te vroeg. Mink was de dag ervoor ziek geworden en kon mij helaas niet vergezellen in het donker, dus gewacht tot na de zonsopkomst. Een dagje langer gebleven in het dorpje, omdat Mink zich niet goed genoeg voelde om verder te lopen. ‘s Middags een jongen en meisje uit Australie ontmoet, wat erg gezellig was. De volgende ochtend ben ik met hun naar Poon Hill gegaan om van de zonsopgangs te genieten. Het weer was beter dan de dag ervoor en de zonsopkomst is echt VEEL mooier! Echt een geweldig gevoel om zulke hoge mooie bergen te zien. Ik stond ongeveer 3100m hoog en zag bergen van in de 8000meter! WAUWW !
Mink voelde zich die ochtend iets beter, maar nog niet heel erg fit. Deze dag rustig gelopen en zou niet zo heel moeilijk zijn. ZOU. Het eerste gedeelte viel mee, maar daarna was een stukje van de bergen omlaag. Nu hou ik heeel erg van omlaag lopen, maar niet als er ijs ligt. Het was best wel eng! Gelukkig niet gevallen, je zou daar maar je been breken..pff..dan heb je toch echt een probleem. Die avond met Polen, Australiers, Spaanse en Portugees gegeten en daarna nog gezellig gepraat. Elke avond netjes om 8 uur naar bed en deze avond was geen uitzondering. Iedereen was kapot na de beklimming van Poon Hill.
De volgende ochtend heeft Mink besloten zo snel mogelijk terug te lopen naar ons Hotel. Daar heb ik de keuze gemaakt om mijn trekking voort te zetten met Momo, uit Portugal en Mar, uit Spanje. Ik heb het heel erg leuk met hun gehad! Ze hadden een gids, wat toch wel erg makkelijk is. Hij regelde alles voor ons :D Tijdens de rit ook het tempo, wat af en toe iets minder leuk was. De laatste dagen van de trekking nog naar een Hot spring gelopen. Een bad waar je met 10-15 mensen in kan zitten/liggen, tussen de bergen, met WARM water ! Heerlijk! Na 4 dagen wandelen hadden we dat wel verdiend ! De laatste dagen waren niet zo zwaar, maar merkten we onze benen wel.
Het was een geweldige tocht ! Het plan was eerst om helemaal om hoog te gaan naar de Anna Base Camp. Dit ging helaas niet door. Vooral omdat er sneeuw was gevallen en de paden er na toe erg glad waren door ijs, waardoor de tocht erg zwaar en gevaarlijk zou zijn. Nu na 7 dagen afgezonderd van de buitenwereld is het leuk om alles te kunnen vertellen!
Ik ben erg benieuwd hoe het met jullie is. Alle wintersport verhalen, roddels uit de Buren, uit Spanje, uit Amerika, uit Thailand en alle andere delen van de wereld ;).
-
28 Januari 2011 - 11:56
Marloes Stoker:
Vet leuk liann!! :) Die Hot Spring lijkt me heerlijk.. wij moeten het doen met onze Arabische baden en de spa in de sportschool! Roddels uit Spanje zijn er niet, ik ben zowaar aan de studie geslagen! -
28 Januari 2011 - 12:08
Mathilde:
Ouwe reiziger! Klinkt allemaal weer ontzettend avontuurlijk, heerlijk.
X -
28 Januari 2011 - 12:19
Lianne Stevens:
Foto's staan op Picasaweb.google.com/Lian.steef
Op de Berg Poon Hill was ik alleen, vandaar zoveel mooie fotos van mezelf :D -
28 Januari 2011 - 13:24
Ans:
Hallo Lianne, fijn dat je weer helemaal gezond en zonder breuken beneden bent gekomen. De belevenis zal geweldig zijn geweest maar bij het lezen van de hoogtes schiet het mij accuut in mijn benen ( hoogtevrees dus ) en dan 3380 traptreden ik doe het je zeker niet na! Goed dat je door bent gegaan met de trekking anders was je hot spring mis gelopen.
Hier is alles goed, alleen moeten wij het weer doen met koud vriesweer. Nog fijne dagen en ik lees je volgende verslag zeker weer, groetjes van Ans. -
28 Januari 2011 - 13:41
Jolien:
Klinkt weer heerlijk!! Ga nu snel je foto's bekijken want ben heeeeel erg benieuwd :-) kuss -
28 Januari 2011 - 14:22
Esther:
Leuk verhaal weer. Ik zal je na het weekend even mailen met mijn roddels :)
xx -
28 Januari 2011 - 18:47
Ilona :
Wat heerlijk om weer een verhaal van je te lezen. Top dat je het zo ontzettend naar je zin hebt.
Geniet liefs Ilona -
28 Januari 2011 - 20:27
Mirjam:
Super leuk verhaal en foto's!!!
xXx -
30 Januari 2011 - 14:16
Rikus En Guusta:
Hoi Lian
Wat een boeiend verhaal.Super dat je door gegaan bent, zit toch in de gene denk ik(haha).
Wel heel vervelend voor Mink dat hij ziek werd zal wel flink balen zijn voor hem.
Wij zitten nu in Khao sok en gaan morgen naar Krabi toe. het was gister middag regen en vandaag wel droog en warm maar bewolkt, wat niet zo heel erg is , want de volle zon is wel erg warm.Wij hebben het enorm naar onze zin en genieten volop.Als je in thailand bent moet je vanuit khao lak zeker de dagtoer met de speedboot naar de similan eilanden doen ,dit is erg mooi . Snorkelen ,zwemmen vissen voeren en je kan zelfs op de eilanden een overnachting doen in een tent.(op een onbewoond eiland)
Meer tips krijg je nog wel .
De groeten aan iedereen die dit leest. En een dikke kuzz voor jou
-
30 Januari 2011 - 14:31
Rikus En Guusta:
Hele mooie fotos van je trekking
kuzzz vanuit een warm thailand
-
01 Februari 2011 - 09:56
Anny:
Gefeliciteerd met de verjaardag van je sportieve vader.
liefs Anny -
03 Februari 2011 - 22:00
Ies:
zooo, klinkt echt super vet Lien!! Ik heb nu volgens mij het laatste berichtje gelezen, en ga aan de foto's beginnen! ben erg benieuwd. heeeel veel plezier, geniet ervan! Ik ga binnekort hopelijk ff een update mail terug sturen.. haha!
kusssss! -
07 Februari 2011 - 08:07
Niek:
Leuk verhaal weer ;) Hiervanuit Aussie weinig nieuws! Ben alleen verder gegaan om te werken want dit land kost me een godsvermogen om daarna naar de oostkust te gaan en daar oa te bungee jumpen, sky diven en leren wave surven dus de spectaculaire verhalen komen over een maand weer ;)
xX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
